- znalazca
- znalazc|a
♂, мн. И. \znalazcaу, РВ. \znalazcaów нашедший* * *м, мн И znalazcy, PB znalazcówнаше́дший
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
znalazca
Смотреть что такое "znalazca" в других словарях:
znalazca — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIIa, lm M. znalazcacy {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba, która znalazła rzecz zgubioną przez kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uczciwy znalazca zwrócił portfel. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
znalazca — m odm. jak ż II, DCMs. znalazcacy; lm M. znalazcacy, DB. znalazcaców «osoba, która znalazła czyjąś zgubę» Uczciwy znalazca … Słownik języka polskiego
uczciwy — uczciwywi, uczciwywszy 1. «rzetelny, sumienny w postępowaniu; szanujący cudzą własność, niezdolny do oszustwa; prawy» Uczciwy człowiek. Uczciwy znalazca. Ktoś z gruntu uczciwy. 2. «będący wyrazem, objawem, wynikiem czyjejś prawości, rzetelności,… … Słownik języka polskiego
znalazczyni — ż I, DCMs. znalazczynini; lm D. znalazczyniyń forma ż. od znalazca … Słownik języka polskiego
